14 Ekim 2008 Salı

SEN DE Mİ UNUTTUN BENİ BEY ?


Son günlerde, bir surat, bir surat ki gelinde,
Çayımı bile yarım dolduruyor bey.
Allah'tan kulaklarım ağır işitiyor da
Duymuyorum ne söylediğini
Ama yine de hissediyorum bey;

Beni bu evde galiba istemiyor artık
Hey gidi günler heeey.
Oğlunu bilirsin, vur kafasına al lokmayı
İki ara bir derede ne yapsın ana bu atsa atılmaz, satsa satılmaz.

Bana artık gizli gizli sarılıyor bey...
Dün akşam uyurken öptü beni biliyor musun?
Nasıl ağırıma gitti nasıl
Artık akide şekeri de getirmiyor.

Hani dişlerim yok ya, güya yerken garip sesler çıkarıyormuşum da
Çocuklar iğreniyormuş benden.
Yok,vallahi yalan bey, hiç yapar mıyım ben öyle şey?
Gelin çocuklara masal anlatmamı da yasakladı

Üstelik seninle konuşuyormuşum diye duvardaki resmini biryere sakladı
Olsun,
Koynumdaki resminden haberi bile yok!
Yine de beddua edemem bey,
Oğlumun karısı, torunlarımın anası o.

Geçenlerde üst komşular geldi,
Ne konuştuklarını duymayayım diye kapıyı üstüme kilitledi.
Duymadım, duymadım, lakin hissettim.
Düşkünler evine yatıracaklarmış önümüzdeki ay beni

Ne yalan söyleyeyim epey ağırıma gitti, epey,
Ha, sen ne diyorsun bey?
Hani bir görünsen oğluna, ne de olsa babasısın,
Seni dinler.

Bu odada oturur, vallahi hiç dışarı çıkmam.
Akide şekeri de istemem.
Masal da anlatmam artık çocuklara
Ne olur ayırmasınlar beni bu evden

Yaşayamam nefes bile alamam
Sana ait anılardan uzak ne yaparım ben, ne yaparım?
Şu camın pervazında hayalin durur, çekmecelerde el izin.
Bastonun hala duvarda asılı.

İstemiyorlar beni artık, istemiyorlar hasılı.
Hey gidi günler hey
Hani diyorum bir çağırsan
Yoksa, yoksa sendemi unuttun beni bey
Sen de mi unuttun beni bey?

Not;Birgün yaşlanacağımızı unutmayalım. Ve büyüklerimize bu sözleri söyletecek davranışlarda bulunmayalım.

1 yorum:

  1. Recep bey keske yaslilarimiz anlayabilsek birgün onlarla zaman gecirsek anlariz ne kadar yalniz olduklarini nerden nereye geldiklerini o zaman anlariz.

    Birgün calistigim huzurevinde bir yasli dedem hic odasindan disari cikmiyordu. Ben odasina gittim, gelir bizimle beraber cay kahve icermisiniz dedim. Hayir dedi ben yine sordum birazda israr ettim hadi beni kirma bak senin icin özel geldim gir koluma. Senin yerinde olmak isteyen bir cok arkadasin olacak. Genc güzel bir bayani koluna tak. Tabi biraz kendimede iltifat ediyorum bu arada. Seninle söyle tur atalim dedim gülümsedi tamam hadi dedi. Girdi koluma gülümseyerek huzurevinin icinde bir güzel tur attik herkes bize bakiyor ve isliklar caliyorlar, alkisliyorlar yasli dedem cok gururlu mutlu gülüyor. Sessizce benim kulagima seni seviyorum beni gel hergün koluna tak cikar odamdan olurmu dedi. Dedem 89 yasindaydi bense 30 yasindaydim. Onlar artik cocuk gibi olmuslar biraz sevgi, ilgi, sohbet etmek istiyorlar oda cok zor birsey degilki. Hergün seve seve kosa kosa yasli dedemin odasina gidiyordum bir güzel koluma takiyordum söyle sallani sallani edali bir sekilde yürüyorduk ne güzeldi o günler. Bir gün sabah ise basladim duydumki dedem gece uykusunda terk etmis bizleri artik koluma takacak yasli o dedem yoktu. Simdi ise sadece o güzel anisi kaldi. Eglence oldugunda ilk benimle dans ederdi ayni cocuk gibi bir baskasiyla dans etmiyeceksin der inatlasirdi. Allah rahmet eylesin.

    YanıtlaSil