Kaldı mı böyle yürekli sevdalar?
Başı dumanlı akşamlar yaşanıyor mu yine bu şehirde?
Aşk deyince duruyor mu tüm zamanlar?
Kadehler ayrılık acısıyla dolup boşalıyor mu yine?
Kırmızısı, beyazı tüm renkler baş kaldırıyor mu anılara?
Gitarının telleri titriyor mu sevda besteleri yapmak için?
İçin gidiyor mu o en güzel şarkı söyleniyorsa sevdiğinin kulağına,
Sensizken üstelik.
Mutlu sonlar dokunuyor mu yüreğine her öyküde,
Senin ki öyle olmasa da.
Mısralar kendiliğinden diziliyor mu önünde,
Kaleminin ucu özgürce dans ediyor mu sayfaların üstünde, çılgınca.
Daha ilk kelimeden biliyor musun son cümleyi,
Siyah beyaz bir filmi bugünmüş gibi rengarenk karelerle saklıyor musun içinde?
Sıcak bir çay demleyip, o nemli yaz akşamlarında
Gözlerinle uzaklara dalıyor musun,
Umudun olmasa da böyle bir aşk için yanıp tutuşuyor musun bu şehirde?
Öyleyse bak gözlerimin içine,
Bak ki kendini gör her çeperinde.
Nasıl seninle dopdolu ruhum,
Nasıl inanmışım bir gün bu sensizliğin biteceğine bir bak.
Ve ne olur çok geç olmasın bu bakış.
Yaşam hala anlamlıyken ve aşk hala yüreğimde esirken, gel.
Gülşah Elikbank
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder