Gidiyorsun
Bir feryat koparıyor narin ayakların
Sızıyorsun kalbimden başka birine hayat olmaya
En güzel rüyadan uyandırıyorsun çirkin bir gerçeği
Tüm sözlerini yeme pahasına
Susturuyorsun tüm sözleri
Çünkü gidiyorsun
Bırak şimdi hırpalayayım kendimi
Şimdi değilse hüzün
bir daha ne için ne zaman

Ve ölüm herhalde en fazla bu kadar yaman
Ben ne kadar çığlık çığlığa

Sen o kadar susuyorsun
Kımıldamaya mecal vermiyor bu yıkık an

Çünkü gidiyorsun
Cömertçe harcadım umutlarımı

Senden öncesinde kaldı
Nasılsa sen vardın ve olmayabilirdi artık hiçbir şey
Ve şimdi tüm umutlarım altında ayaklarının
Ne varsa biz kıldığım bir bir çiğniyorsun
Gidilen olmak nedir bilmiyorsun
Çünkü gidiyorsun
Her çiçek beyazda karar kılıyor anlatmak için ayrılığı
Her mevsim sonbahara bırakıyor sırasını
Köklerinden ayırıyorsun filizlenmeden her tomurcuğu
Ve insanlık suçuna ortak kılıyorsun kararını
Sevmek adına tüm bildiklerini yerle yeksan ediyorsun
Çünkü gidiyorsun
Hançer hançer yırtılıyorsun gözlerimden

Sonumuzu başlatıyorsun
Hayat kaç kez tanır yeni bir güne uyanma şansını
Unutuyorsun ölümü
Ve en pervasız halini kuşanıyorsun isyanın
Gözlerine bakmadan göremem biliyorsun
Sırtını dönüp bir adamı sırtından vuruyorsun
Çünkü gidiyorsun
Gülüşüne baharı yerleştiremez bir başkası

Şansını zorluyorsun
Hayat
beni sensiz bırakmaya değmez abartıyorsun

Feryadımı duyamıyorsun
mesafeler büyüyor siliniyorsun

Topraklara ram oluyorum
anlamıyorsun

Kalbimin ısrarısın ama engellenemiyorsun
Çünkü gidiyorsun.
Mehmet ERCAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder